قانون پناهگاه چیست؟!

کوهنوردان کوه های آلپ با رسیدن به نیمه ی راه در استراحتگاهی استراحت می کنند.

صاحب آن استراحتگاه طی سالیان متوجه شده که اتفاق جالبی رخ می دهد.

- به گزارش تابناک، وقتی کوهنوردان وارد استراحتگاه می شوند و گرمای آتش را حس می کنند و بوی غذا به مشام شان می رسد، برخی از آنان وسوسه می شوند و به همراهان خود می گویند: می دانی فکر کنم بهتر است همین جا منتظر بمانم و شما به قله بروید و برگردید.

وقتی برگشتید با هم پایین می رویم.

  وقتی کنار آتش می نشینند و آواز می خوانند، جرقه ای از خشنودی آنان را فرا می گیرد.

در همین هنگام بقیه ی گروه لباس هایشان را می پوشند و مسیر خود را به سوی قله ادامه می دهند.

  در ساعت بعد فضای شادی بخشی کنار آتش وجود دارد و اوقات خوبی را در مامن آرام خانه کوچک سپری می کنند.

اما حدودا سه ساعت بعد، آرام می شوند و به سمت پنجره می روند و به بالای کوه می نگرند و در سکوت به دوستان شان که در حال بالا رفتن از قله هستند، نگاه می کنند.

  جوّ موجود در استراحتگاه از شادی و لذت به سکوت مرگبار و غم انگیز مراسم تشییع جنازه خودشان تبدیل می شود.

متوجه می شوند که دوستان شان بهای رسیدن به قله را پرداخته اند.

  چه اتفاقی افتاد؟ راحتی موقت پناهگاه باعث از دست دادن باور آنها به هدفشان شد.